WŁAZY TRADYCYJNE KOŁNIERZOWE:

Przed przystąpieniem do czynności regulacyjnych  otwieramy  pokrywę włazu i we wnętrzu studzienki umieszczamy rozporową płytę przechwytującą zanieczyszczenia (gruz). Urządzenie żeliwne wycinamy za pomocą specjalistycznej maszyny w linii po okręgu. Powstały ubytek w nawierzchni i w kominku studni należy oczyścić i całkowicie usunąć luźne elementy. Następnie odbudowa kominka odbywa się na bazie mieszanki szybkowiążącej, z udziałem szalunków rozporowych lub pneumatycznych. Stosowna zaprawa zalewowa szybkowiążącą uzyskuje wysoki wzrost wytrzymałości względem czasu.

Na tak przygotowanym kominku osadzamy nowy właz lub istniejący idealnie do niwelety drogi. Właz podlewamy zaprawą szybkowiążąca w taki sposób aby zaprawa zalała wyłącznie kołnierz korpusu włazu. Ubytek w  nawierzchni drogowej spowodowany regulacją włazu wypełniamy  masą na gorąco. Przed ułożeniem masy asfaltowej podłoże skrapiamy emulsją zwiększającą przyczepność masy do podłoża.

Mieszankę mineralno asfaltową na gorąco dostarczamy w termosie podgrzewanym. Kolejno kładzione warstwy asfaltu zagęszczamy zagęszczarką stopową a następnie zagęszczarką płytową. Spoiny miedzy nowym i starym asfaltem uszczelniamy taśmą bitumiczną uplastyczniającą się pod wpływem temperatury masy.

Czas montażu i regulacji włazu wraz z odtworzeniem nawierzchni nie przekracza 1,5 godziny, a zwolnienie pasa ruchu musi  nastąpić automatycznie po zakończeniu pracy.

WŁAZY SAMOPOZIOMUJĄCE:

Montaż włazów samopoziomujących znajduje uzasadnienie na drogach, gdzie występuje bardzo duże obciążenie i duża dynamika ruchu (drogi krajowe, przelotowe, wylotowe, obwodnice,  autostrady, drogi szybkiego ruchu, lotniska, główne skrzyżowania), a niebezpieczeństwo zapadnięcia się włazu, bądź jego inne uszkodzenie jest wysoce prawdopodobne. Powyższe włazy przekazują około 15-20% obciążenia na studnię i nie mają bezpośredniego kontaktu ze studnią.

Czynności montażowe rozpoczyna się od wycięcia włazu za pomocą specjalistycznej maszyny w linii po okręgu. Po usunięciu starego włazu, powstały ubytek oczyszcza się z nagromadzonego gruzu i luźnych resztek. Na tak przygotowanym podłożu ustawia się pierścień prowadzący tj. pierścień betonowy typowy dla włazów samopoziomujących. Zadaniem pierścienia jest zapewnienie odpowiedniego położenia i prowadzenia włazu w eksploatacji. Przytwierdzenie i osadzenie pierścienia prowadzącego do korpusu studni odbywa się za pomocą zaprawy szybkowiążącej o dużej wytrzymałości. Mieszanka uzyskuje swoją sprawność i gotowość do eksploatacji w przeciągu 15 minut. Następnie ustawia się metalowy szalunek, w celu odtworzenia warstwy nośnej asfaltu. Przed ułożeniem masy bitumicznej na oczyszczonej wcześniej powierzchnię stosuje się emulsję bitumiczną, której zadaniem jest zwiększenie przyczepności nowej nawierzchni z istniejącym podłożęm. Układanie mieszanki asfaltowej odbywa się w dwóch warstwach. Kolejno kładzione warstwy asfaltu zagęszcza się. W celu uzyskania perfekcyjnego połączenia spoiny miedzy nową i starą nawierzchnią stosuje się taśmę uszczelniającą. Zabezpiecza ona połączenie nowej nawierzchni z istniejącą przed wnikaniem wody co uchroni dane miejsce przed działaniem niekorzystnych warunków atmosferycznych i przedłuży żywotność. Po dokładnym ułożeniu taśmy układa się ostatnią warstwę,  po czym wstępnie zagęszcza się.

Wraz z usunięciem metalowego szalunku, następuje natychmiastowe jego zastąpienie korpusem włazu samopoziomującego. Szybkie i sprawne wykonanie tych czynności jest gwarancją nie naruszenia  odtworzonej nawierzchni. Ostatnia faza montażu polega na ostatecznym zagęszczeniu nawierzchni, i tym samym wbiciu (dobiciu) korpusu włazu w warstwę nawierzchni, idealnie do górnej niwelety jezdni. Właz swoim korpusem, wchodzi w obwód pierścienia prowadzącego, natomiast górna część naszego włazu zatapia się w nawierzchni  asfaltowej zapewniając równocześnie oparcie a co charakterystyczne właz nie opiera się na studni przez co prawie nie przenosi na nią obciążeń.  Wcześniej zamontowany tzw. pierścień prowadzący zapewnia pionowe prowadzenie włazu. Sformułowanie, iż „właz pływa w asfalcie”  jest jak najbardziej uzasadnione. Całkowity czas wykonania montażu włazu samopoziomującego nie przekracza 1,5 godziny, czynności montażowe wykonuje zaledwie dwóch pracowników, ruch przywracany jest automatycznie po zakończeniu pracy.

WŁAZY BEZKOŁNIERZOWE:

Włazy bezkołnierzowe to technologia, która dopiero rozwija się na polskim rynku. Charakteryzuje się regulacją urządzenia po ułożeniu ostatniej warstwy nawierzchni bez jej naruszenia, za pomocą specjalnego podnośnika hydraulicznego. Efektem zastosowania tego typu włazów jest uzyskanie idealnie wypoziomowanego urządzenia do niwelety jezdni.
Czas podniesienia włazu bezkołnierzowego o grubość warstwy ścieralnej wraz z wykonaniem wypełnienia z zaprawy szybkowiążącej zalewowej nie powinien przekraczać 15 min, a zwolnienie pasa ruchu musi  nastąpić automatycznie po zakończeniu pracy.

WPUSTY DESZCZOWE:

Wpust deszczowy wykuwamy lub wycinamy w linii po okręgu. Powstały ubytek w nawierzchni oraz w podbudowie studni należy oczyścić i całkowicie usunąć z luźnych elementów. Następnie odbudowa kominka odbywa się na bazie mieszanki zalewowej szybkowiążącej, z udziałem szalunków rozporowych lub pneumatycznych. Stosowna zaprawa szybkowiążąca zalewowa uzyskuje wysoki wzrost wytrzymałości względem czasu.

Na tak przygotowanym kominku osadzamy nowy wpust lub istniejący idealnie do niwelety drogi. Wpust podlewamy zaprawą szybkowiążąca w taki sposób aby zalała wyłącznie kołnierz wpustu. Ubytek w  nawierzchni drogowej spowodowany regulacją włazu wypełniamy  masą na gorąco. Przed ułożeniem masy asfaltowej podłoże skrapiamy emulsją asfaltową na gorącą pod ciśnieniem która zwiększy przyczepność masy do podłoża.

Mieszankę mineralno asfaltową na gorąco dostarczamy w termosie z Wytwórni Mas Bitumicznych. Kolejno kładzione warstwy asfaltu zagęszczamy dwufazowo zagęszczarką stopową a następnie zagęszczarką płytową. Dodatkowo uszczelniamy spoiny miedzy nową a starą nawierzchnią taśmą bitumiczną uplastyczniającą się pod wpływem temperatury masy.

Czas montażu i regulacji wpustu wraz z odtworzeniem nawierzchni nie powinien przekraczać 1,5 godziny, a zwolnienie pasa ruchu musi  nastąpić automatycznie po zakończeniu pracy.

SKRZYNKI ZASUWOWE:

Skrzynki zasuwowe wycinamy za pomocą specjalistycznej maszyny w linii po okręgu. Powstały ubytek w nawierzchni należy oczyścić i całkowicie usunąć z luźnych elementów. Następnie odbudowa  podparcia skrzynki odbywa się na bazie mieszanki zalewowej szybkowiążącej. Stosowna zaprawa szybkowiążąca zalewowa uzyskuje wysoki wzrost wytrzymałości względem czasu. Na tak przygotowanym podłożu osadzamy skrzynkę do niwelety drogi. Skrzynkę podlewamy zaprawą szybkowiążąca w taki sposób aby zalała wyłącznie kołnierz skrzynki. Ubytek w  nawierzchni drogowej spowodowany regulacją skrzynki wypełniamy  masą na gorąco. Przed ułożeniem masy asfaltowej podłoże skrapiamy emulsją asfaltową na gorącą pod ciśnieniem która zwiększy przyczepność masy do podłoża.

Mieszankę mineralno asfaltową na gorąco dostarczamy w termosie z Wytwórni Mas Bitumicznych. Niedopuszczalny jest transport asfaltu w kocu termicznym oraz przygotowywanie mieszanki asfaltowej dopiero na miejscu wykonywania czynności za pomocą recyklera. Kolejno kładzione warstwy asfaltu zagęszczamy dwufazowo zagęszczarką stopową a następnie zagęszczarką płytową. Dodatkowo uszczelniamy połączenie miedzy nową a starą nawierzchnią taśmą bitumiczną uplastyczniającą się pod wpływem temperatury masy.

Czas montażu i regulacji skrzynki wraz z odtworzeniem nawierzchni nie powinien przekraczać 1 godziny, a zwolnienie pasa ruchu musi  nastąpić automatycznie po zakończeniu pracy.